Families
Elk kind is met een specifiek Menstype in de wieg gelegd. Met bijbehorende specifieke talenten, specifieke eigenschappen, mogelijkheden en onmogelijkheden. Vandaar ook de stelling: elke broer of zus groeit op in een ander gezin. Dit geldt dus ook voor jou kinderen, wanneer je die hebt. Terwijl zij dezelfde vader en moeder hebben. Het is daarom van immens belang om te reflecteren op de wijze van je opvoeding, of deze wel past bij jou kind. En jezelf hierop te monitoren en indien gewenst bij te sturen in het opvoed-zoekproces met je kind(eren).
Toen mijn kinderen ( waaronder Berber ) klein waren had ik nog geen kennis van Menstypen. Bovendien kun je van een klein kind nog geen Menstype opmaken, al kun je al wel de nodige kenmerken en eigenschappen ontwaren.
Als ik nu terug kijk, hun Menstype wetende, kloppen ze, met terugwerkende kracht, als een bus.
Het kennen van de Menstypen van je kind is natuurlijk al een groot voordeel. Maar al weet je dit niet, is het kennen van je eigen Menstype in deze ook al een groot voordeel. Je weet dan wanneer je je ergert en waarom. En hoe je deze ergernis kunt omkeren. Dan hoef je je niet meer te ergeren aan gedrag van je kinderen, wat je voorheen wel deed. En je kinderen hoeven dat dan ook niet meer.
Bertram gaat aan de slag om van een jonge vrouw het Menstype op te stellen. In het levensverhaal dat ze vertelt, beschrijft waar ze het thuis allemaal mee te stellen had. Haar ouders hadden ook een bedrijf, waar ze met grote tegenzin zich voor in moest zetten.
Een jaar later komt haar broer. Ze verschillen slechts 15 maanden. Haar broer vertelt ook zijn levensverhaal, maar daarin is niets, maar dan ook helemaal niets in terug te horen, waar zijn zus zo tegenop liep. In hun beider Menstypen lag de verklaring.
Voorbeeld
Op zijn negende nam zoon Dolf al het initiatief om iets te ondernemen voor kinderen die opgroeien in onveiligheid. Hij startte een jaarlijks terugkerende actie om geld te genereren voor deze kinderen, wat hem meteen in the picture plaatste. Deze zichtbaarheid is voor de nodige bedrijven reden geweest om hun marketing met het imago en de kwaliteiten van de jonge Dolf te versterken. Meteen ontstond er een spanningsveld tussen Dolf, zijn ouders en de commerciële wereld die aan hem ‘trok’.
Toen Dolf achttien jaar was, ging hij een joint venture met een groot concern aan. Vader Peter stapt hierbij in en wordt zodoende medeaandeelhouder van de vennootschap en daarmee ook compagnon van zijn zoon. Peter wil Dolf behoeden voor eventuele schade die hij op zou kunnen lopen door de krachtenvelden waarbinnen hij als kwetsbare jongere komt. Schade in psychologische zin, maar ook in zakelijk opzicht.
Behulpzaamheid en zorgzaamheid staan hoog in Peters vaandel en dat vindt hij belangrijker dan zakelijk gewin. Omdat Dolf voor zijn leeftijd ‘erg ver’ is, zouden deze behulpzaamheid en zorgzaamheid weleens als bemoeizucht en betutteling ervaren kunnen worden. Dolf volgt inmiddels een opleiding, heeft zijn eigen salaris, bedrijfsauto en krijgt onkostenvergoedingen. Hij is tevens directeur van de joint venture en komt steeds met hele creatieve en kansrijke concepten, die in de markt succesvol zijn. Op zijn negende liet hij dat al zien. Het is evident dat hij met grote belangen te maken heeft, die onvermijdelijk druk op hem uitoefenen.
Peter stelt: ‘Ik moet Dolf ervoor behoeden dat hij, vooral figuurlijk bedoeld, niet met 120 km per uur ergens tegenop rijdt, wat hem mentale schade berokkent. Ik wil een vangrail voor hem zijn, om in de metafoor te blijven. Ik merk echter dat ons contact, onze verbinding onder druk staat. Als ik hem vraag: ‘Heb je al gegeten?’ omdat hij veel reist, dan krijg ik een onbevredigend antwoord.’
Door het inzicht in Menstypen zag ik hoe ik zelf veroorzaakte wat ik juist niet wilde. Minder contact met mijn zoon in plaats van meer contact, waardoor hij niet echt toegankelijk was voor mijn hulp en adviezen. Pas toen ik zag dat ik hem juist vrij moest laten om toegang tot hem te krijgen, kwam er weer evenwicht in onze relatie.
Peter